پلیس بین الملل به دنبال پزشک ایرانی به جرم کودک ربایی / پزشک ایرانی:«من و فرزندانم از کابوس کانادایی فرار کردیم»

«آلیسون آذر»، مادری کانادایی که یکسال است چهار فرزند خود را ندیده است، از پلیس و دولت این کشور برای پیدا کردن کودکان ربوده شده خود که در حال حاضر در ایران به سر می‌‌‌‌‏برند، کمک خواست.

دکتر «سارن آذر» (صلاح الدین محمودی آذر) همسر سابق آلیسون و فرزندانش در کامکس، استان برتیش کلمبیا زندگی می‌‌‌‌‌‏کردند. سارن از کرد‌‌‌‏های عراق است که پیش از مهاجرت به کانادا در شهر مهاباد واقع در شمال غرب ایران زندگی ‎می‌‌‌‏کرد.

او به تازگی در مراسم تشییع جنازه یک مدیر بازنشسته دانشگاه در مهاباد حضور داشته است. این رویداد توسط مقامات کرد ایرانی از جمله یکی از اعضای مجلس این کشور تأیید شده است. آذر آشکارا در عکس گرفته شده که توسط یک رسانه محلی منتشر شده، دیده شده است.

مهاباد در اصل شهر محل زندگی مادر، چهار برادر و چهار خواهر وی است. دولت کانادا آگاه است که آذر پس از مهاجرت در مهاباد برای حداقل یک ماه آنجا زندگی کرده است.

«آلیسون»، همسر سابق آذر به دنبال کودکان خود، شارون ۱۱ ساله؛ رجوان ۹ ساله؛ درسیم ۹ ساله؛ مایتم ۳ ساله است. ماه آگوست، پلیس کانادا حکم دستگیری سرن آذر را به اتهام ربودن فرزندانش و برنگرداندن آنها از سفر اروپا صادر کرد.

ربودن کودکان توسط آذر باعث ایجاد بحث در مجلس عوام و تحصن در سراسر کانادا شده است. روز چهارشنبه، در مونترال، مردم از دولت فدرال خواستار برگشت کودکان به کانادا شدند. تحصن دیگری نیز در ونکوور در تاریخ ۷ می برگزار شد.

«جاستین ترودو»، نخست وزیر کانادا در این خصوص گفت که بازگشت کودکان یک اولویت برای دولت او است.

آذر پس از ترک اروپا، کودکان را به یک روستا در کردستان عراق نزدیک مناطق جنگی می‌‌‌‌‏برد. اما هنوز مشخص نیست که او با کودکان در ایران زندگی می‌‌‌‌‏کند.

آلیسون آذر گفت که او ایمیلی از ساکنان مهاباد دریافت کرده است که می‌‌‌‌‏گوید بچه‌‌‌‌‏ها در انظار عمومی دیده شده‌‌‌‌‏اند و تحت مراقبت «عایشه پندورا»، مادر شوهر سابق وی و دو نفر از خواهران همسرش، شهلا محمودی آذر و ماهین محمودی آذر هستند.

آلیسون می گوید که سارن در تلاش است در ایران بماند.

اما بازگشت سارن آذر به ایران باعث می‌‌‌‌‏شود که سؤالی درباره دلیل تقاضای پناهندگی وی در کانادا مطرح شود؛ چرا که آذر پس از ورود به کانادا در سال ۱۹۹۴، دولت ایران را محکوم کرد و ادعا کرد که زندگی‌‌‌‌‏اش اگر به ایران بازگردد، در خطر است. آذر همچنین ادعا کرد که توسط دولت ایران شکنجه شده است.

آلیسون که از بازگشت شوهر سابقش به ایران شوکه شده بود، گفت که او از کانادا درخواست پناهندگی سیاسی گرفته است و به دولت کانادا گفته است که زندگی‌‌‌‌‏اش در ایران به دلیل دیدگاه‌‌‌‌‏های سیاسی کرد در معرض خطر است. سارن آذر پیش از این به دولت کانادا گفته بود که هرگز نمی‌‌‌‌‏تواند به عقب (ایران) برگردد.

سرویس اطلاعات امنیتی کانادا به دولت برای اعطای شهروندی به سارن آذر هشدار داده بود زیرا وی با پ.ک.ک در ارتباط بود. اما درخواست سرویس امنیتی کانادا مورد پذیرش قرار نگرفت. در نهایت با حمایت کمپینی متشکل از اساتید دانشگاه، فعالان حقوق بشر و از جمله سیاستمداران چون «اسوند رابینسون» از حزب دموکراتیک ملی و «رحیم جعفر» از حزب اصلاح و لیبرال دیوید کیلگور کانادا، امتیاز شهروندی به آذر اعطا شد.

آلیسون در مورد اینکه چگونه همسر سابقش از مرز ایران و عراق رد شده است، مطمئن نیست. وی اشاره کرد که دولت منطقه‌‌‌‌‏ای کردستان در عراق، که در مورد ربوده شدن کودکان مطلع شده بودند، دیپلمات‌‌‌‌‏های کانادایی را مطمئن  کرد که نیروهایشان در منطقه گشت می‌‌‌‌‏زنند و این منطقه امن است. کانادا میلیون‌‌‌‌‏ها دلار کمک، سلاح و آموزش نظامی برای کردها در شمال عراق فراهم کرده است.

آلیسون آذر گفت که او تلاش‌‌‌‌‏های شوهر سابق خود را برای کمک به پناهندگان کرد تحسین ‌‌‌‌‏می کرد. با این حال آن‌‌‌‌‏ها سه سال پیش، پس از اینکه سارن در مورد رفتن به خاورمیانه و بردن کودکان به مناطق جنگی صحبت کرده است، از هم جدا شدند. آلیسون همچنین از دخالت شوهر سابقش با چریک‌‌‌‌‏های کرد ابراز نگرانی کرد.

سارن آذر از نظر قانونی برای ترک کانادا با کودکان و سفر به اروپا مجاز بوده است. اما زمانی که او بر نمی‌‌‌‌‏گردد، دادگاه حضانت کامل کودکان را به آلیسون داد و حکم دستگیری وی صادر شد.

پلیس اینترپل عکس و جزئیات کودکان کانادایی را منتشر کرده و آن‌‌‌‌‏ها را جزو افراد گمشده برشمرده است.

سارن آذر که در جامعه کرد کانادا فردی شناخته شده است، سال گذشته در یکی از فیلم‌‌‌‌‏های «استفان هارپر»، نخست وزیر سابق کانادا درباره مشارکت کانادا در جنگ عراق شرکت داشت. در یک ویدئو در وب سایت هارپر به تاریخ ۱ آوریل، ۲۰۱۵، دولت محافظه کار کانادا آذر را برای گسترش مأموریت نظامی کانادا در عراق ستود. وی همچنین با هارپر در دفتر کارش ملاقات کرده است.

آذر نیز با «جیسون کنی» وزیر دفاع وقت دولت محافظه کار ملاقات کرد. کنی، از آذر به دلیل همراهی با جامعه کرد کانادا و کمک به پناهندگان عراقی قدردانی کرد و وی را مردی «برای انجام کار فوق العاده» نامید.

اما پس از ناپدید شدن کودکان، دولت محافظه کار از آذر فاصله گرفت.

آلیسون در پایان گفت که وظیفه من این است که تا زمانی که زنده هستم برای فرزاندانم مبارزه کنم. هرگز به کارم پایان نمی‌‌‌‌‏دهم و این کار را تا زمانی که بچه‌‌‌‌‏ها به خانه برگردند، ادامه می‌‌‌‌‏دهم.

پزشک ایرانی:«من و فرزندانم از کابوس کانادایی فرار کردیم»سارن ( صلاح الدین ) اذر سکوتش را با پست در فیس بوک شکست و گفت حال 4 کودکش خوب است و انها بعداز طلاق دچار مشکل شده بودند و لی حالا روحیه شان خوب است .

سارن نوشت بعداز طلاق 2012 برای اولین بار همه ما ( وی و 4 فرزندش ) در ارامش هستیم و ان فضای عصبی و روانی در خانه دیگر خبری نیست . وی نوشته است کودکانش لباس کردی می پوشند و می رفصند و هر اتفاقی هم که برای وی بیفتد ، خانواده وی از کودکانش مانند عزیرانشان مراقیب خواهند کرد .

داستان سارن آذر بیش از 9 ماه است که در رسانه های کانادایی مرور می شود و تلاش مادر خانواده برای بازگرداندن چهار فرزندش از ایران در این مدت بی ثمر مانده است.

یک ازدواج تلخ ، مشاجره بر سرحضانت فرزندان و در نهایت فرار پدر و چهار فرزند به ایران سوژه خوبی برای رسانه های کانادایی در این مدت بوده و آلیسون هم از تمامی راه ها برای بازگرداندن فرزندانش تاکنون استفاده کرده و حتی خواهان مداخله شخصی جاستین ترودو نخست وزیر و مذاکره با رییس جمهور ایران برای حل این مشکل شده است .

آذرکه در منطقه کردستان ایران به دنیا آمده در سال 1994 تحت عنوان پناهنده سیاسی به کانادا آمد و در سال 2002 با آلیسون جفری ازدواج کردو ده سال بعد از او جدا شد. شروان 11 ساله ، رجوان 9 ساله ، درسیم 7 ساله و میتان 3 ساله حاصل زندگی مشترک ده ساله بودند که در جریان جدایی والدین شان از نظر روحی به شدت آسیب دیده بودند. زمانی که آذر در آگوست 2015 به حکم دادگاه موفق به خارج کردن فرزندانش برای سفر به اروپا شد ، از آنجا به کردستان عراق و سپس به شهر مهاباد ایران رفت و ارتباطش را با آلیسون قطع کرد.

حالا آذر از سوی اینترپل تحت تعقیب است و هزاران نفر نیز به صورت آن لاین از کمپین آلیسون برای بازگرداندن فرزندانش حمایت کرده اند.

حال پس از گذشت 9 ماه ، سارن در گفتگویی اختصاصی با گلوبال نیوز به اتهاماتی که از سوی رسانه ها و همسر سابقش به او وارد آمده پاسخ می دهد.

او ادعای آلیسون مبنی بر اینکه فرزندانش بخاطر زندگی جدید در کشوری غریبه وحشت زده و ناراحت هستند و نمی توانند به زبان آنجا صحبت کنند را رد می کند و می گوید :«آنها هیچ وقت به این خوبی نبوده اند. آنها خوشحالند و زندگی روزمره شان سرشار از شادی است . همه آنها سالم و خوب هستند و زبان یاد می گیرند و با فرهنگ ها و سنت های مختلف آشنا می شوند. »

سارن در مقابل شرایط زندگی شان در کانادا را نامناسب می داند و می گوید :«فرزندان من در کانادا در منطقه جنگی زندگی می کردن. آنها در آن کشور در منطقه جنگی روحی و روانی بودند و زندگی شکننده شان در مقابل چشمان ما داشت از هم می پاشید. »

گلوبال نیوزبه کپی گزارشهای پزشکی سال 2013 دسترسی پید کرده که حاکی از مشکلات روحی و فیزیکی فرزندان خانواده است و حتی اشاره به گرایش یکی از آنها به خودکشی دارد.

در سال 2012 آلیسون به RCMP گفته بود سارن با بستن پسرشان درسیم به صندلی در زیرزمین او را تنبیه کرده است . اما در نهایت سارن مجرم شناخته نشد.

در سال 2013 یکی از مددکاران وزارت فرزندان و توسعه خانواده طی نامه ای به آلیسون اشاره کرده بود که فرزندانش نیاز به محافظت مقابل همسر سابقش رادارند چرا که مورد ضرب و شتم او قرار گرفته اند.

با این حال سه ماه بعد پرونده از سوی همین وزارت خانه بسته شد و تایید شد سارن دوره ویژه سرپرستی فرزندان وزارتخانه را با موفقیت طی کرده است .

سارن پزشک موفقی در کانادا به شمار می آمد و چه در زمان طبابت در ونکوور آیلند و چه در زمان حضور در کردستان عراق برای درمان پناهندگان در کمپ های این منطقه کارنامه درخشانی داشت. او در چند ماموریت بشردوستانه دیوید سوان رهبر حزب لیبرال آلبرتا را همراهی می کرد.

سوان رفتار حرفه ای او در کمک به کردها و مردم محتاج در کردستان عراق را می ستاید و اشاره می کند او در این راه از همه چیز می گذشت . با این حال سوان او را فردی می داند که با انتقال فرزندانش از کانادا به ایران در آن شرایط مرتکب جرمی بین المللی شده و باید آنها را به کشور بازگرداند.

سارن به گلوبال نیوز تاکید می کند تصمیمش را گرفته و بین زندگی با احترام و پردرآمد در کانادا و سلامت فرزندانش ، گزینه درستی را انتخاب کرده و اگر مادر فرزندانش نگران آنهاست می تواند به ایران برود و از نزدیک شرایط زندگی آنها را ببیند و مدتی کنارشان باشدو سارن مشکلی از این بابت ندارد.